Bij de consumptie van visuele inhoud is de aanwezigheid van zwarte balken aan de boven-, onderkant of zijkanten van een scherm een direct gevolg van niet-overeenkomende beeldverhoudingen. De heersende industriestandaard, 16:9, domineert moderne tv’s die zijn afgestemd op optimale HD-uitzendingen en streaming-ervaringen. Dit wijkt af van de historische 4:3-standaard, die een bijna vierkant beeld opleverde en vaak resulteerde in zwarte balken aan de zijkant voor oudere inhoud.
Het enigma wordt echter groter als je je overgeeft aan filmische ervaringen. Het aannemen van een beeldverhouding van 21:9 in theaters botst met de 16:9-norm, wat leidt tot het ontstaan van zwarte balken aan de boven- en onderkant wanneer hedendaagse films de schermen van huishoudelijke tv’s sieren. Wat is de beeldverhouding?
Wanneer je op je nieuwe tv grote zwarte balken aan de zijkanten van het beeld tegenkomt, komt dit door een discrepantie tussen de inhoud en de beeldverhouding van je tv.
De beeldverhouding, uitgedrukt als B: H (breedte tot hoogte), vertegenwoordigt de vorm van het scherm. Op tv wordt weergegeven hoeveel eenheden breed het scherm is voor de hoogte van elke eenheid. Alle moderne tv’s gebruiken bijvoorbeeld een beeldverhouding van 16:9, wat aangeeft dat er voor elke 16 breedte-eenheden negen hoogte-eenheden zijn. Kijk naar de onderstaande tabel:
Beeldverhouding | W-naar-H | Inhoud | Gebruik |
4:3 | 1.33 | SD-kanalen | Oude tv’s |
16:9 | 1,78 | HD-kanalen en streaming | Streaming, moderne tv’s |
21:9 | 2.33 | Films | De meeste theaters |
14:10 | 1.4 | IMAX-film | Sommige theaters |
19:10 | 1.9 | IMAX-films | IMAX-theaters |
De alomtegenwoordige beeldverhouding voor hedendaagse tv’s bedraagt overwegend 16:9, wat aansluit bij de filmkeuze voor een substantieel deel van de inhoud op populaire streamingplatforms zoals Netflix, Max en Hulu, evenals op televisiekanalen die uitzenden in de 16: 9 formaat.
Het filmische rijk wijkt echter af van deze norm. Films, doorgaans geproduceerd in een beeldverhouding van 21:9, ontworpen voor de grote schermen van theaters, vormen een uitdaging wanneer ze worden bekeken op een 16:9 TV. De resulterende horizontale zwarte balken boven en onder het filmische beeld, een praktijk die brievenbussen wordt genoemd, zijn een pragmatische oplossing om tegemoet te komen aan het uitgebreidere formaat.
De retrospectieve lens onthult een ander landschap. Oudere tv-programma’s, vooral die van vóór het midden van de jaren 2000, werden gemaakt binnen de grenzen van een beeldverhouding van 4:3, wat meer op een vierkante vorm leek dan op de hedendaagse 16:9-breedbeeldstandaard. Wanneer deze vintage shows het scherm van een moderne 16:9 TV sieren, wordt de manifestatie van zwarte strepen aan de zijkanten, toepasselijk ‘pillarboxing’ genoemd, duidelijk. Dit fenomeen onderstreept de evolutie in het creëren van inhoud en de daaruit voortvloeiende aanpassingen die nodig zijn voor naadloze kijkervaringen in alle tijdperken.
Wat zijn de meest voorkomende beeldverhoudingen voor inhoud?
- De beeldverhouding van 4:3 is kenmerkend voor oude tv-programma’s, die voornamelijk vóór het midden van de jaren 2000 zijn geproduceerd.
- De beeldverhouding 16:9 is de standaard geworden voor moderne tv-programma’s en uitzendingen.
- De beeldverhouding 21:9 is de gangbare standaard voor bioscoopfilms.
Het is vermeldenswaard dat ondanks pogingen van bedrijven als Samsung en LG in 2014-2015 ultrabrede tv’s nog steeds beschikbaar moeten worden gemaakt op de huidige markt. Het gebrek aan inhoud en zorgen over de kwaliteit waren cruciale factoren die bijdroegen aan het mislukken van deze inspanningen. Hoewel er ultrabrede monitoren beschikbaar zijn, kan de afwezigheid van ultrabrede tv’s in de nabije toekomst veranderen naarmate de industrie de mogelijkheden onderzoekt om een filmische ervaring rechtstreeks in de huiskamer te leveren.
Beeldverhouding begrijpen
De onderstaande afbeelding laat zien hoe de inhoud wordt weergegeven op verschillende tv’s met verschillende beeldverhoudingen. Het zou u helpen te begrijpen hoe verschillende soorten inhoud er op uw tv uit zouden zien.
Wanneer de beeldverhouding van de inhoud en die van uw tv verschilt, lijken zwarte balken de ruimtelijke incongruentie op te vangen; hun oriëntatie, verticaal of horizontaal, hangt af van de aard van de mismatch.
Wanneer de inhoud de breedte van het scherm overschrijdt, verschijnen er aan de boven- en onderkant horizontale zwarte balken. Omgekeerd, als de inhoud de hoogte van het tv-scherm overschrijdt, verschijnen er zwarte balken aan de zijkanten – een fenomeen dat gewoonlijk ‘pillarboxing’ wordt genoemd. Dit is met name waarneembaar bij het bekijken van oudere programma’s met een beeldverhouding van 4:3 op een hedendaagse 16:9 TV.
Ongeacht de oriëntatie blijft het doel van deze zwarte balken uniek: bescherming tegen bijsnijden of vervorming van het beeld. Het behouden van de visuele integriteit ondanks uiteenlopende beeldverhoudingen is absoluut noodzakelijk.
Een relevant voorbeeld is de potentiële vervorming die wordt waargenomen bij het bekijken van uitzendingen in standaarddefinitie (SD) op een moderne tv zonder de gekozen beeldverhouding uit te lijnen.
Beeldverhouding 16:9 versus beeldverhouding 21:9
De beeldverhoudingen 21:9 en 16:9 zijn prominent aanwezig in de hedendaagse content, en dienen elk een ander doel in bioscopen en streamingshows.
Zoals eerder vermeld is 16:9 de standaard voor het streamen van shows en uitzendingen, waardoor compatibiliteit met moderne televisieschermen wordt geboden. In bioscopen is 21:9 het overheersende formaat, dat breedbeeldweergave mogelijk maakt, met uitzondering van IMAX, dat een verhouding van 14:10 gebruikt.
Om de impact te begrijpen tonen de bijgevoegde illustraties de ruimtelijke gevolgen van het bekijken van ultrabrede inhoud op een 16:9 TV. Deze grafieken illustreren de aanwezigheid van zwarte balken en kwantificeren het verschil in schermgrootte, vooral diagonaal.
De impact van een verkeerde beeldverhouding wordt duidelijk als het gaat om een groter schermformaat, zoals een 75-inch tv. Het bekijken van filmische inhoud op een 75-inch tv met een beeldverhouding van 16:9 is in feite hetzelfde als kijken op een 65-inch tv. Deze discrepantie in schermgrootte als gevolg van het niet overeenkomen van de beeldverhouding resulteert in een schijnbare verkleining van bijna 10 inch.
Deze observatie kan niet alleen worden uitgebreid tot gewone tv’s, maar ook tot gamingmonitors, een gebied waar ultrabrede beeldverhoudingen zoals 21:9 de overhand hebben. Als u bijvoorbeeld 16:9-inhoud bekijkt op een 32-inch 21:9-monitor, wordt de werkelijke schermgrootte verkleind tot een formaat dat vergelijkbaar is met dat van een 28-inch monitor, een merkbare reductie van 12%.
Deze pragmatische conclusie waarschuwt tegen het gebruik van ultrabrede monitoren, tenzij hun primaire doel samenvalt met gamingvoorkeuren. Voor contentconsumptie, vooral gebruikelijk op platforms zoals Netflix, kan een merkbare verkleining van de schermgrootte lastig zijn. Het wordt niet aanbevolen om een monitor met een beeldverhouding van 21:9 aan te schaffen als de kijker uitsluitend de voorkeur geeft aan cinematografie.
Hoe zich te ontdoen van zwarte balken?
Zwarte balken kunnen vervelend zijn, dat weet ik. Maar er is geen magische manier om ze kwijt te raken. Technisch gezien kunnen er drie belangrijke handelingen zijn. Maar kijk eerst eens naar deze foto; dat is een 4:3-frame van de originele Tom & Jerry.
En laten we ons nu voorstellen dat we een 16:9-tv hebben en dat het beeld zonder zwarte balken op het scherm past.
- Rekken . Ik raad deze niet aan; alle services worden nooit op deze manier gebruikt. Het beschadigt gewoon mechanisch het beeld om het op het tv-scherm te laten passen. Zoals u wellicht begrijpt, zou het originele beeld, als het 4:3 is, vervormd raken terwijl het wordt uitgerekt naar 16:9. Dat ziet er zo uit (en je kunt je voorstellen hoe mijn moeder zich voelde).
Deze optie is naar mijn mening niet geweldig, omdat het het beeld vervormt en het onrealistisch en slecht maakt om naar te kijken.
- Eenvoudig bijsnijden . Op deze manier wordt de foto bijgesneden om de zwarte balken te verwijderen, zodat er minder inhoud in de afbeelding past.
Deze optie vervormt de afbeelding niet. Het wordt echter bijgesneden, zodat u minder beeld ziet dan in het origineel.
- Zoomen + bijsnijden . Op deze manier wordt de afbeelding bekrast en vervolgens bijgesneden om het gebied te verkleinen.
Op deze manier wordt de afbeelding minder bijgesneden, maar wordt de afbeelding zelf enigszins vervormd.
Maar als je het wilt proberen, is hier de tabel met de juiste instellingen voor de 4 populairste tv-merken, omdat ze anders worden genoemd:
TV Merk | Rekken | Bijsnijden | Bijsnijden+uitrekken |
Sony | Vol | Zoom | Brede zoom |
Samsung | Aanpassen aan scherm | Zoom/positie | Geen |
LG | 16:9 | Zoomen in alle richtingen | Verticale zoom |
TCL | Rekken | Zoom | Normaal |
Geremasterde inhoud en beeldverhouding
Remasteren is het verbeteren van oude media-inhoud, meestal films, voor verbeterde kwaliteit op moderne systemen. Dit brengt vaak een verandering in de beeldverhouding en een verbeterde beeld- en geluidskwaliteit bij televisie en films met zich mee.
Historisch gezien werden veel tv-programma’s en films gefilmd met een beeldverhouding van 4:3, wat standaard was in het tijdperk van CRT-tv’s (Cathode Ray Tube). Nu de industrie echter overschakelt naar de 16:9-breedbeeldstandaard, kan het bekijken van deze oudere programma’s en films op moderne schermen resulteren in ‘pillarboxing’, waarbij aan weerszijden van het beeld zwarte balken verschijnen.
Remasteren biedt de mogelijkheid om deze oudere inhoud aan te passen aan moderne kijkstandaarden. Tijdens het remasteringproces kan inhoud die oorspronkelijk in 4:3 is gefilmd, opnieuw worden ingekaderd voor 16:9. Dit houdt in dat elke scène zorgvuldig opnieuw wordt samengesteld om ervoor te zorgen dat belangrijke elementen binnen de nieuwe framegrenzen blijven. Het resultaat is een versie van de film of het tv-programma die op een moderne tv op volledig scherm kan worden bekeken zonder de afleiding van zwarte balken.
Het is echter de moeite waard om op te merken dat dit proces soms tot problemen kan leiden, omdat delen van de originele afbeelding kunnen worden weggesneden die niet bedoeld waren om gezien te worden. Microfoons, rekwisieten of setranden die oorspronkelijk buiten beeld waren in de 4:3-versie, kunnen bijvoorbeeld zichtbaar zijn in de 16:9-versie.
Een mooi voorbeeld is de FRIENDS-show, geremasterd naar 16:9 en HD-kwaliteit.
Nu AI aanwezig is, wordt een dergelijk proces eenvoudiger, waardoor meer oude films en shows geremasterd zouden worden. We kunnen verwachten dat tv’s AI-aangedreven instellingen zullen bevatten om de inhoud binnenkort op uw scherm te remasteren wanneer de inhoud niet alleen wordt bijgesneden, maar ook wordt verbeterd om eruit te zien alsof deze in 16:9 is gefilmd.
Ultrabreedbeeld-tv’s zijn niet zonder uitdagingen. De meeste tv-uitzendingen en streamingdiensten voldoen nog steeds aan de 16:9-standaard. Het bekijken van deze programma’s op een 21:9-tv kan leiden tot ‘pillarboxing’, met verticale zwarte balken aan weerszijden van het scherm, tenzij de inhoud wordt uitgerekt of bijgesneden (zoals in de illustratie aan het begin van dit artikel).
Om dit samen te vatten
- 4:3 wordt grotendeels beschouwd als een oude standaard, die af en toe wordt gebruikt voor specifieke regievisies, geïllustreerd door voorbeelden als de Snydercut.
- 16:9 is de onbetwistbare industriestandaard, gangbaar op de meeste tv’s, monitoren (geschat op bijna 95%) en moderne inhoud op verschillende media, waaronder tv-/streamingprogramma’s, uitzendingen, YouTube en andere media.
- 21:9 , erkend als een filmisch formaat en omarmd in gamingmonitors, is met name afwezig op de meeste tv’s. Een voorspelling suggereert echter dat dergelijke tv’s de komende jaren op de markt zullen verschijnen, gedreven door de reden om zich te richten op een publiek dat op zoek is naar een meer meeslepende filmkijkervaring.
Ondanks de potentiële opkomst van 21:9-tv’s wordt verwacht dat het gebruik ervan een nichemarkt zal zijn. Deze projectie wordt ondersteund door het compromis dat ze met zich meebrengen, vooral in de vorm van opvallende verticale zwarte balken, die, zoals aangetoond, tot 12% van de schermgrootte kunnen in beslag nemen. Hoewel ze een verbeterde filmervaring bieden, kunnen de praktische implicaties voor de consumptie van inhoud de wijdverspreide aantrekkingskracht ervan beperken, waardoor de voortdurende dominantie van de beeldverhouding 16:9 als de heersende industriestandaard wordt bevestigd.