Power Delivery en Quick Charge zijn standaarden voor het uitwisselen van informatie tussen de oplader (smartphone-oplader, laptop-oplader, powerbank) en het apparaat zelf. Het apparaat dat stroom ontvangt, vertelt het apparaat dat stroom geeft welk voltage het nodig heeft om op te laden.
Een beetje over wat Power Delivery en Quick Charge waren Toen de eerste USB werd uitgevonden, had het slechts vier pinnen en was het ontworpen om informatie en stroom over te dragen aan een apparaat dat op USB is aangesloten. USB ondersteuning in de oorspronkelijke specificatie stroom 0,5A en spanning 5V; belasting begon te verhogen in de daaropvolgende stroom, en je kon poorten vinden met een stroom van 1A of zelfs 2A.
Maar de fabrikanten van telefoons en computers hebben de apparatuur verbeterd, en de mogelijkheid om een telefoon of laptop snel op te laden verscheen. Maar de 5V USB kon niet snel opladen. Met een lage spanning, en zeer hoge stromen, zouden de poorten smelten van de hoge stroom.
Het werd duidelijk dat het verhogen van de laadspanning met minder stroom noodzakelijk was.
Laten we het voorbeeld nemen van een telefoon die snel kan worden opgeladen met een 18 W lader. Met een laadspanning van 5 volt zou de stroom door de draad 3,6 A zijn. Maar als uw telefoon 12V snelladen ondersteunt, zou de stroom slechts 1,5A bedragen. Daarom worden laptops voornamelijk opgeladen met 20-48 volt. Maar hoe bepaalt u met welk voltage u de telefoon moet opladen, met 5V of 12V? Hier zijn de nieuwe USB type C en Lightning poorten van Apple, die begonnen zijn met het ondersteunen van de overdracht van informatie naar het voltage dat de oplader moet leveren. Zo ontstonden de standaarden voor het overbrengen van stroom naar apparaten, Power Delivery en Quick Charge.
Power Delivery vs Quick Charge
Power Delivery en Quick Charge verschillen alleen in het communicatieprotocol en het laadalgoritme. En vanaf Quick Charge 4 zijn ze compatibel met Power Delivery.
Power Delivery is een ontwikkeling van USB Implementers Forum, de ontwikkelaar van USB-standaarden.
Quick Charge – een ontwikkeling van Qualcomm
Aan het begin van 2010, de ontwikkeling van technologie voor snel opladen gadgets bezig niet alleen Qualcomm, maar andere bedrijven hebben geprobeerd om een leidende positie in dit segment te nemen. Er zijn ook dergelijke protocollen.
- MediaTek Pump Express
- Samsung Adaptive Fast Charging
- Oppo Super VOOC Flash Charge, ook bekend als Dash Charge of Warp Charge op OnePlus-toestellen en Dart Charge op Realme-toestellen.
- Huawei SuperCharge
- Anker PowerIQ
- Google snelladen
- Motorola TurboPower
Maar deze protocollen worden niet op grote schaal gebruikt. Het populairst was Power Delivery, dat door veel apparaten wordt ondersteund, waaronder sommige Apple-apparaten. Quick Charge wordt ook voornamelijk gebruikt in sommige apparaten met Qualcomm-processoren en laders van Chinese fabrikanten. Compatibiliteit met het Power Delivery-protocol heeft het gebruik van Quick Charge uitgebreid.
Hoe Power Delivery en Quick Charge werken
Zoals ik al zei, vertelt het apparaat dat stroom ontvangt via het PD- of QC-protocol het apparaat dat stroom geeft welke spanning nodig is voor het opladen. De nieuwste protocollen hebben veel functies, waaronder snelladen en de mogelijkheid om het laadalgoritme aan te passen. Om de levensduur van de batterij te verlengen, wordt snelladen bijvoorbeeld uitgevoerd tot 80% van de batterijcapaciteit, en wordt standaardladen uitgevoerd zodra 80% is bereikt. Het apparaat wordt opgeladen via de draden die bestemd zijn voor het opladen; de controller regelt de laadspanning via afzonderlijke signaaldraden. Als u de USB C-specificatie raadpleegt, heeft een volledig uitgeruste kabel een vrij ingewikkelde structuur. Helaas besparen fabrikanten van USB Type C-kabels geld en maken ze kabels speciaal voor bepaalde behoeften.
Welke kabels ondersteunen Power Delivery en Quick Charge
Je moet weten dat alleen USB C naar USB C kabels snelladen ondersteunen, omdat ze draden hebben die de besturingssignalen dragen. Je zult zeggen: “Maar ik heb USB A naar USB C kabels te koop gezien die snelladen ondersteunen.”
Dat is niet waar; het is gewoon zo dat sommige fabrikanten vals spelen door te zeggen dat ze USB A-kabels verkopen met QC-ondersteuning. Een dergelijke kabel ondersteunt geen QC. Dergelijke kabels zijn gemaakt van hoogwaardig materiaal (koper) en hebben voldoende doorsnede om stroom van de oplader naar het op te laden apparaat te leiden, en het apparaat zelf zal zoveel stroom trekken als het nodig heeft. Als u een 18W USB A-telefoonoplader hebt, is deze standaard berekend op drie ampère. Aangezien uw smartphone is uitgerust met een snellaadfunctie, kan hij standaard drie ampère trekken. Maar dit betekent in geen geval QC-ondersteuning.
Voltages, stroom en vermogen ondersteund door Power Delivery en Quick Charge
Het principe van het verhogen van het vermogen voor snelladers is als volgt: de stroom is hetzelfde, de spanning is hoger, en natuurlijk wordt het laadvermogen van het apparaat verhoogd.
Volgens de norm hebben Power Delivery en Quick Charge deze specificaties.
| Spanningen (V) | Stroom (A) | Vermogen (W) | Type kabel |
| +5 | 3.0 | 15 | Standaard Vermogensbereik (SPR) |
| +9 | 3.0 | 27 | Standaard Vermogensbereik (SPR) |
| +15 | 3.0 | 45 | Standaard Vermogensbereik (SPR) |
| +20 | 5.0 | 100 | Standaard Vermogensbereik (SPR) |
| +28 | 5.0 | 140 | Uitgebreid Vermogensbereik (EPR) |
| +36 | 5.0 | 180 | Uitgebreid Vermogensbereik (EPR) |
| +48 | 5.0 | 240 | Uitgebreid Vermogensbereik (EPR) |
Chinese fabrikanten hebben bovendien ondersteuning voor 12V en 24V toegevoegd. Deze spanningen zijn niet nodig voor het opladen van apparaten, maar voor het voeden van apparaten als back-up of bij afwezigheid van netspanning. Het is nodig voor het voeden van routers en bewakingscamera’s. Baseus Power Banks ondersteunen bijvoorbeeld 12V. Voor de voeding van de router is een unieke kabel USB C naar DC nodig. De kabel heeft een ingebouwde chip die bepaalt welk voltage door de powerbank moet worden afgegeven.
Standaard vermogensbereik (SPR) vs. uitgebreid vermogensbereik (EPR)
Het verschil tussen SPR en EPR is dit.
De SPR gebruikt een CC-draad om signalen door te geven; de voeding begint een bepaalde spanning af te geven wanneer deze het signaal ontvangt. Tijdens het laden wordt de spanning niet meer geregeld.
EPR – de V CONN-draad wordt gebruikt om signalen naar de voeding te sturen, en de apparaten kunnen met elkaar communiceren tijdens het opladen, waarbij de spanning in stappen van 0,1V verandert naarmate het apparaat wordt opgeladen.
Je hebt dus USB C-kabels gezien met 100W of 240W laadvermogen. Dat klopt; volgens de norm moet zo’n kabel voorzien zijn van een EPR-markering, hoewel dit slechts soms wordt nageleefd.
